มาตรฐาน EN 795:2012 – Anchor Devices

มาตรฐาน EN 795:2012
(Personal Fall Protection Equipment – Anchor Devices)

มาตรฐาน EN 795:2012 เป็นมาตรฐานยุโรปที่กำหนดข้อกำหนดเกี่ยวกับอุปกรณ์ยึดเกี่ยว (Anchor Devices) ที่ใช้ร่วมกับระบบป้องกันการตก (Fall Protection System) เพื่อความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานที่ทำงานในที่สูง

มาตรฐาน EN 795:2012 สำหรับ Anchor Devices (อุปกรณ์ยึดเกี่ยวสำหรับป้องกันการตกจากที่สูง) แบ่งออกเป็น 5 ประเภท (Types A ถึง E) ซึ่งแต่ละประเภทมีคุณสมบัติและลักษณะการใช้งานที่แตกต่างกัน ดังนี้:

1. Type A – อุปกรณ์ยึดเกี่ยวแบบคงที่ (Fixed Anchor Devices)
   • เป็นจุดยึดถาวรที่ต้องติดตั้งกับโครงสร้างที่แข็งแรง เช่น ผนัง คาน หรือพื้นคอนกรีต
   • มักใช้สลักเกลียวหรือสมอรับแรงสูงในการติดตั้ง
   • ผู้ใช้งานต้องเชื่อมต่ออุปกรณ์ป้องกันการตกเข้ากับจุดยึดนี้
2. Type B – อุปกรณ์ยึดเกี่ยวแบบเคลื่อนย้ายได้ (Temporary Anchor Devices)
   • เป็นจุดยึดชั่วคราวที่สามารถถอดหรือเคลื่อนย้ายได้
   • ใช้กับงานที่ไม่ต้องการติดตั้งถาวร เช่น งานซ่อมบำรุงบนหลังคาหรือโครงสร้างเหล็ก
   • ตัวอย่างเช่น สายรัดหรือแคลมป์สำหรับคาน
3. Type C – ระบบรางเลื่อนแนวนอน (Horizontal Lifeline Systems)
   • เป็นระบบ เชือก หรือ สายเคเบิลสลิงที่ติดตั้ง lifeline ในแนวนอน
   • ออกแบบมาให้ผู้ใช้สามารถเคลื่อนที่ตามแนวระบบได้โดยไม่ต้องปลดตัวเชื่อมต่อ (Connector)
   • เหมาะสำหรับงานที่ต้องเคลื่อนที่ไปตามขอบอาคารหรือโครงสร้างขนาดใหญ่
4. Type D – ระบบรางเลื่อนแข็งแนวนอน (Horizontal Rigid Rail Systems)
   • ใช้รางโลหะที่แข็งแรงแทนสายเคเบิลหรือเชือก
   • ช่วยให้การเคลื่อนที่ของผู้ใช้มีความมั่นคงมากขึ้น ลดแรงสั่นสะเทือนหรือการยืดตัวของระบบ
   • มักใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมหรือโครงสร้างที่ต้องการความปลอดภัยสูง
5. Type E – อุปกรณ์ยึดเกี่ยวแบบใช้ถ่วงน้ำหนัก (Deadweight Anchor Devices)
   • เป็นจุดยึดที่ไม่ต้องเจาะหรือติดตั้งถาวรกับโครงสร้าง ใช้หลักการถ่วงน้ำหนักเพื่อให้มั่นคง
   • เหมาะสำหรับพื้นผิวเรียบ เช่น หลังคาแบนที่ไม่มีจุดยึดถาวร
   • ตัวอย่างเช่น แท่นถ่วงน้ำหนักคอนกรีตหรือระบบถ่วงน้ำหนักสำหรับหลังคา

1. การแบ่งประเภทของ Anchor Devices ตาม EN 795:2012

EN 795:2012 แบ่งอุปกรณ์จุดยึดออกเป็น 5 ประเภท (Types A-E) ตามลักษณะการติดตั้งและการใช้งาน:

2. ค่าความแข็งแรงที่กำหนดใน EN 795:2012

• ประเภท A, B, C, D: ต้องสามารถรองรับแรงดึงไม่น้อยกว่า 12 kN (1,224 kgf)
• ประเภท E: ต้องสามารถรองรับแรงดึงไม่น้อยกว่า 10 kN (1,020 kgf) เมื่อใช้บนพื้นคอนกรีตหรือเหล็ก

3. วิธีการทดสอบ (Testing Requirements)

EN 795:2012 กำหนดให้มีการทดสอบจุดยึด Anchor Points test เพื่อรับรองความแข็งแรงของ Anchor Devices โดยใช้วิธีดังนี้:

3.1 การทดสอบแรงดึง (Static Strength Test)

• ใช้แรงดึง 12 kN (ประเภท A, B, C, D) หรือ 10 kN (ประเภท E) เป็นเวลา 3 นาที
• ต้องไม่มีการเสียหายถาวรของโครงสร้าง

3.2 การทดสอบแรงกระแทก (Dynamic Performance Test)

• ใช้น้ำหนัก 100 กิโลกรัม ตกจากความสูง 2 เมตร
• จุดยึดต้องสามารถรองรับแรงตกได้โดยไม่มีความเสียหายรุนแรง

3.3 การทดสอบความทนทานต่อสภาพแวดล้อม

• ทดสอบการกัดกร่อน (Corrosion Resistance) ตามมาตรฐาน ISO 9227 (Salt Spray Test) อย่างน้อย 48 ชั่วโมง
• ทดสอบการเสื่อมสภาพจาก UV และอุณหภูมิสูง

4. ข้อกำหนดเพิ่มเติม

• ต้องมีคู่มือการใช้งานที่ระบุถึงการติดตั้ง การบำรุงรักษา และข้อจำกัด
• ต้องมีการทดสอบเป็นระยะตามรอบเวลาที่กำหนด
• ห้ามใช้ EN 795:2012 Type B, C, D, E สำหรับการใช้งานแบบกลุ่ม (มากกว่า 1 คน) ต้องอ้างอิงมาตรฐาน CEN/TS 16415:2013

5. การใช้งาน EN 795:2012 ในอุตสาหกรรม

• งานก่อสร้าง: ใช้ Anchor Type A หรือ D สำหรับติดตั้งบนโครงสร้างอาคาร
• งานซ่อมบำรุง: ใช้ Anchor Type B หรือ E สำหรับจุดยึดชั่วคราว
• งานไฟฟ้าแรงสูง: ใช้ Horizontal Lifeline Type C หรือ D สำหรับการเคลื่อนที่ตามแนวเสาไฟฟ้า
• งานบนหลังคา: ใช้ Anchor Type E สำหรับการทำงานชั่วคราวโดยไม่ต้องเจาะโครงสร้าง

สรุป

• EN 795:2012 กำหนดข้อกำหนดเกี่ยวกับจุดยึด (Anchor Devices) สำหรับระบบป้องกันการตก
• มีการแบ่งประเภทเป็น 5 แบบ (A, B, C, D, E) ขึ้นอยู่กับลักษณะการติดตั้ง
• ต้องผ่านการทดสอบด้านแรงดึงและแรงกระแทกเพื่อลดความเสี่ยงต่อผู้ใช้งาน
• ใช้ร่วมกับมาตรฐาน CEN/TS 16415:2013 หากต้องการใช้งานมากกว่า 1 คน